Biczyk

Grzegorze Miecugowe

Wchodzę śmiałym krokiem do autobusu MPK marki Ikarus, niczym Bolo Yeung startujący do Vam Damme, zajmuję miejsce za kierowcą. Kiedy autobus wypełnia się ludźmi kładę się na glebe i powolutku niczym stonoga doczołguję się do szoferki kierownika, by tam z ziemi pozbierać wszystkie gile które wydłubał z nosa, podczas godzinnego postoju na pętli, w oczekiwaniu na kurs powrotny. Gdy te smakołyki trafią do mojej koszuli, a konkretnie kieszeni na wysokości piersi, wycofuję się jakby nigdy nic, siedząc na miejscu które ponownie zająłem, podśmiechuje się pod nosem jak to zrobiłem kierowce w chuja Jednak nie chcąc kusić losu, obawiając się reakcji kierowcy na mój szyderczy uśmiech, opuszczam pojazd na najbliższym przystanku, by tam posilić się wcześniej zdobytym kąskiem. Kiedy upewnię się iż w okolicy nie znajdują się żadne osoby, jak szalony zasysam ustami zawartość mojej kieszonki, przepłenia mnie wtedy myśl że jeszcze nie przegrałem życia do końca [cool]
będzie kurwa zupa